O hejcie słów kilka

To zapożyczone jak wiele słów z języka angielskiego, a dodatkowo spolszczone od razu budzi w nas skojarzenia - wyzwiska, groźby i delikatnie mówiąc niepochlebne opinie na czyiś temat. Jest on tak powszechny, że niemalże codziennie dostrzegamy go w internecie. Ok, można by rzecz, że każdy się już przyzwyczaił. Najbardziej nas dotyka, gdy uderza nas personalnie i nie ma się co czarować, że tak nie jest. 

Faktem jest, że w internecie czujemy się silniejsi dzięki naszej anonimowości (jakże złudne to myślenie, bo zostawiamy ślady, dzięki którym ta anonimowość jest tylko na pierwszy rzut oka). Osoby, które z jakiś powodów są wystawione większej publiczności jak gwiazdy, blogerzy czy vlogerzy oczywiście częściej napotykają się na ten problem, aniżeli przeciętny Kowalski prowadzący konto na Facebooku w celu kontaktu ze znajomymi. Cóż, niby nasz wybór i nasza świadomość, ale jednak jest coś, co boli - zwyczajnie. Czemu ja w ogóle o tym piszę? O czymś, co jest logiczne i już można rzec takie naturalne i powszechne... Otóż ostatnio, gdy siostra Laury Ogrodowczyk (jeśli ktoś nie zna - vlogerki YouTubowej) przestała pokazywać się w jej filmach, a później na swoim Instagramie zdradziła, że spodziewa się dziecka większość osób gratulowała - ot ludzki odruch. Pojawiły się jednak komentarze mniej przychylne, a jeden z nich Laura postanowiła opublikować na swoim koncie na Facebooku. Ktoś życzył jej siostrze, aby poroniła! Tak, tak, kobieta życzyła tego drugiej kobiecie. Kobiecie którą zna tylko z ekranu komputera, której nie zna, a o jej sytuacji życiowej nie ma zielonego pojęcia. Niby puste słowa, pusty i bezwartościowy komentarz, ale ja zdębiałam. Rozumiem, że wiele razy, gdy ktoś nas skrzywdzi, zrobi coś karygodnego, to w myślach (albo i za pośrednictwem klawiatury) jest przez nas przeklinany, życzymy mu wszak wszystkiego najgorszego. Jednak tutaj co było powodem? Fakt, że ktoś jest szczęśliwszy niż "pani hejterka"?

Wychodzę z założenia, że krytyka tak zwana konstruktywna jest potrzebna. Nakierowuje nas wówczas na tor, który będzie być może lepiej obierany przez innych, na tor który okaże się lepszy i będzie w końcu pełen korzyści także dla nas. Ja wiele razy otrzymałam porady i sugestie, a do wielu po przemyśleniu faktycznie się zastosowałam, gdyż były słusznymi uwagami. Mam to szczęście, że często trafiają one do moich skrzynek prywatnych, nie są wystawione na publiczną ocenę, ale i takie się zdarzały. Jeśli ktoś pisał mi, że jestem brzydka, za chuda, za gruba, itp. to jest to właśnie ten można by powiedzieć delikatniejszy hejt. Jednak tych bardziej wrażliwych i on może mocno zaboleć. Ja osobiście do wrażliwych również należę, ale bardziej przejmuję się tym, co dotyka mnie od osób mi bliskich, a nie przypadkowych internautów.

To wszystko jest jednak niczym przy komentarzach, gdzie ktoś życzy drugiemu poronienia, śmierci, utraty dachu nad głową. Człowiek stał się człowiekowi wilkiem i to jest straszne. Najbardziej jednak wstrząsające jest, że kobieta - matka bądź przyszła matka potrafi życzyć drugiej czegoś tak okropnego. Dziś tej osobie świeci słońce, ale nigdy nie wiemy co będzie kiedyś. Moim zdaniem nie warto kusić losu i wierzę, że karma wraca. Jeśli nie możemy patrzeć na czyjeś szczęście, czyjąś twarz czy czyjeś życie - nikt nam nie każe. W internecie jest taki wybór osób, których życie można podglądać, że każdy powinien znaleźć coś dla siebie, ale przede wszystkim skupić się na własnym życiu. Ono na prawdę nie musi być aż tak nudne i ograniczone do wypisywania bzdur innym osobom. Ja osobiście tak robię - skupiam się na swoim życiu, śledzę osoby, które mnie inspirują i motywują. Bywają też takie, których nie trawię, wówczas ich nie oglądam i daję im spokój, nie krytykuję i nie uprzykrzam życia. Pielęgnuję swoje i nie przelewam swoich złości, niepowodzeń i frustracji na innych, bo uważam, że to idiotyzm. Po drugiej stronie ekranu też siedzi człowiek.